Hij staat voor me in de rij. De caissière scant de artikelen. '3,75 euro, alstublieft.' Met trillende hand haalt hij de laatste centen uit zijn portemonnee. 'Precies gepast,' zegt hij met trots. 'U kunt alleen pinnen, meneer,' antwoordt de caissière. De paniek slaat toe. 'Corona, weet u wel?' 'Ik mocht vandaag alleen boodschappen doen, omdat mijn begeleider niet kon komen door corona,' vertelt de man. De caissière herhaalt haar vraag: 'Gaat u nu pinnen?' 'Ik heb geen pasje, ik heb weekgeld,' zegt de man. 'Dan kan ik u helaas de boodschappen niet meegeven. Dit zijn nu eenmaal de regels.' 'Maar dan heb ik niets te eten vanavond,' stamelt de man. De caissière begrijpt er niets van en ziet de rij groeien. Ook de man begrijpt het niet meer. Wat sneu is dit.
Twee werelden die elkaar niet
