Magazine
Onveilige arbeidsomstandigheden
Pesterijen en intimidatie op de werkvloer lijken soms eerder regel dan uitzondering. Slachtoffers kunnen er verregaand onder lijden, organisaties waar het zich voordoet hebben hogere verzuimcijfers en ook de maatschappelijke kosten ervan zijn hoog. Wat zegt de wet over sociale onveiligheid op het werk? En tot welke instanties kan een slachtoffer zich wenden?
Spreken als privépersoon en/of professional
Wat kun je als sociaal werker leren van uitspraken in het tuchtrecht? Daarover lees je in deze rubriek. De aflevering in dit nummer gaat over een zaak rond een discussie op LinkedIn. Waar Linkedin vooral een zakelijk medium wil zijn, werd het de afgelopen jaren ook een plek waar mensen verhitte discussies voeren. Zo ook over jeugdhulp en jeugdbescherming. Dat triggert professionals soms om te reageren op emotioneel geladen of weinig genuanceerde uitspraken. Op zich is daar niets mis mee, maar er gelden grenzen, zoals een uitspraak van het tuchtcollege SKJ (zaaknummer 19.439Ta) duidelijk maakt.
Suïcidepreventie voor sociaal werk. De moed om te luisteren.
Luisteren is 'core business' voor sociaal werkers, maar bij iemand met een doodswens is de neiging terug te deinzen vaak groot. Een drievoudige professionaliseringsslag kan daar verandering in brengen, betogen Paul van Hoek en Marjoleine Vosselman.
Suïcide gaat ons allemaal aan
Voor dit nummer ter perse ging, maakten we het interview met Vroon Bouter, verderop in dit nummer, via LinkedIn al publiek. Vier dagen later was het document 7000 keer geopend. Zeker nu gebleken is dat tijdens de laatste lockdown één op de vijf jongeren wel eens suïcidale gedachten had, krijgt het onderwerp suïcide en preventie meer maatschappelijke aandacht. Gelukkig. Suïcide heeft impact.
Kijken en luisteren
Over suïcide en preventie zijn de afgelopen jaren diverse podcasts en televisieprogramma's gemaakt. Een keuze uit het aanbod:
Professionele pijn
Het is lang geleden dat ik voor het eerst werd geconfronteerd met suïcide bij jongeren.
‘Respecteer ik de grens die mijn cliënt stelt?’
Mevrouw M. heeft zich bij het maatschappelijk werk gemeld omdat zij weg wil bij haar partner. Ze is begin dertig en al bijna haar hele volwassen leven heeft zij een relatie met meneer, ze wonen samen. Mevrouw heeft enige tijd geleden aan meneer kenbaar gemaakt de relatie te willen beëindigen, waarop meneer heeft aangegeven daar niets van te willen weten, hij wil de relatie voortzetten.
‘Ik noem het met liefde “humeurkanker”.’
De achttienjarige Vroon Bouter was vijftien toen ze een dosis pillen nam die haar fataal had kunnen worden. Recent verscheen haar boek Humeurkanker - Over de spoken in mijn hoofd. Daarin vraagt ze aandacht voor psychische problemen van jongeren en het taboe op suïcidale gedachten. Een gesprek over boosheid, zelfdoding, het belang van je verhaal delen, lockdowns, veerkracht en een menswaardiger ggz.
Signaleren, aanpakken en daarmee erger voorkomen
Suïcide is op dit moment de meest voorkomende doodsoorzaak onder jongeren. Wat zijn de belangrijkste risicofactoren daarbij? De auteurs brachten het in kaart aan de hand van een 'psychosociale autopsie': een onderzoek waarvoor ze ouders, vrienden, leerkrachten en hulpverleners van de overleden jongeren interviewden. Hieronder een samenvatting van hun bevindingen.
Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Licht en lucht in de tunnel brengen
Bij Stichting 113 Zelfmoordpreventie zitten dag en nacht tientallen medewerkers klaar om mensen met zelfdodingsgedachten te woord te staan. Een gesprek met vrijwilliger Frank Teunissen en klinisch psycholoog/manager Maryke Wolters-Geerdink. 'Wij zijn niet tegen de dood, maar wel als die uit eenzaamheid of radeloosheid voortkomt.'
