Magazine
Vragen blijven stellen
Ik denk dat er geen standaardrecept is voor een goede balans tussen afstand en betrokkenheid. Maatwerk is geboden. Dat vraagt steeds opnieuw om zorgvuldige afwegingen. Wat je doet, moet passen in een functionele professionele relatie. Als sociaal werker heb je een tijdelijke rol in iemands leven. Je helpt iemand weer zelf regie te nemen. Een cliënt moet niet afhankelijk van je worden.
Afstand geboden
Sociaal werk is een cruciaal beroep; het is nodig om de maatschappij te laten draaien, zo bepaalde het kabinet aan het begin van deze viruscrisis. Dat betekent dat we doorwerkten, toen veel andere sectoren stilvielen. Toen de fitness dichtging en de evenementen afgelast werden, stonden sociaal werkers nog in de wijk en op de afdeling. Ook toen de kappers niet meer mochten werken en de cafés dicht gingen, werkten de sociaal werkers door, hoewel steeds vaker vanuit huis. Hoe ging dat met afstand houden, volgens de maatregels, en toch nabij zijn? En hoe was dat voor sociaal werkers die direct met corona te maken hadden? Een reportage van eind april.
Ruimte voor ‘plaats’ binnen sociaal werk?
In dit artikel staat de betekenis van de buurt voor Marokkaans-Nederlandse jongeren in twee Utrechtse buurten, Kanaleneiland en Hoograven, centraal. De concepten ‘plaats’ en ‘ruimte’ uit de sociale geografie komen daarbij van pas. Gevoelens van thuis, binding met de buurt, maar ook van verlies en machtsrelaties komen daarbij aan de orde.
Boeken
Een vurig pleidooi voor meer presentie en aandacht in professionele praktijken tegen de achtergrond van kritiek op de ontmenselijkende aspecten van bureaucratisering en commercialisering, dat klinkt wel heel erg bekend, nietwaar? Intrigerend is evenwel dat dit standpunt geheel los van de Nederlandse presentiebenadering is ontwikkeld door een Noord-Amerikaanse arts en onderzoeker en bovendien tot opvallend veel overeenkomsten heeft geleid. Het zou een argument kunnen zijn voor de overtuiging dat waardevolle concepten uit de praktijk kunnen emergeren, overigens ook weer een overeenkomst tussen beide benaderingen.
Maximaal nabij op maximale afstand
Ik begeleid een team dat expliciet en vanuit visie niet meegaat in alleen digitaal contact onderhouden. Zij zijn een gespecialiseerd jeugd-wijkteam dat ervoor kiest om juist wel naar mensen toe te gaan in coronatijd. Natuurlijk houden ze afstand maar ze gaan wel op huisbezoek. Zij hebben van oudsher een duidelijke visie op nabijheid. Destijds begonnen ze ook alleen met medewerkers uit de gemeenschap zelf die letterlijk dichtbij wonen. Deze professionals proberen het leven van kinderen met veel problemen zo normaal mogelijk te maken en zoeken naar “gewone” oplossingen binnen de gemeenschap; zoals jongeren meesturen met de gemeentereiniging op de vuilniswagen, of het logeren of sporten of klussen of werken met paarden.
Breekt nood de wet?
Wat is er juridisch veranderd sinds de coronacrisis? Noodmaatregelen werden afgekondigd, die onze vrijheid behoorlijk inperkten. Wat is de juridische grondslag daarvan?
Stille krachten worden zichtbaar
We weten uit onderzoek dat een ervaring van schaarste bezit neemt van ons denken. Corona heeft ook dat effect: gezondheid, veiligheid en een sociaal leven worden schaarser. We raken door corona gefixeerd op deze onderwerpen. Begrijpelijk dat psychiater Hoogendijk aan het begin van de crisis al zei: ‘Of je nu wel of geen last hebt van corona-stress, in alle gevallen is het goed te stoppen met het lezen van de oeverloze stroom aan berichten op social media. Want die vormen een stressor van jewelste, eentje waar we niet op gebouwd zijn. Te lang alert en gespannen zijn, daar worden mensen op den duur horendol van.’
Nieuws
Erna werkt als cliëntondersteuner, gedetacheerd vanuit MEE, in een wijkteam. ‘Met een klein crisisteam op het gemeentehuis en de rest vanuit huis wordt er gewoon doorgewerkt. Een deel van de hulpvragen verandert nu natuurlijk wel. Veel therapie, dagbesteding en andere samenkomsten zijn afgelast. Gezinnen waar geweld speelt zijn extra kwetsbaar. In het geval van sommige cliënten en gezinnen waar veel kwetsbaarheid speelt, en waar wij bijvoorbeeld casusregie voeren, moeten we de vinger extra aan de pols houden. En ondertussen lopen aanvragen voor ondersteuning en indicatiestelling ook gewoon door.’
Thuis voelen in een diverse wijk
In buurthuizen komen mensen met verschillende achtergronden samen. Overbruggen mensen uit diverse groepen daar ook de onderlinge verschillen? En wat doen sociaal werkers aan die ontmoeting en verbinding?
Mantelzorger voor moeder
Een alleenstaande man van 66 jaar wordt door de POH aangemeld bij het maatschappelijk werk. De POH komt geregeld voor controles bij zijn moeder en zij heeft haar zorgen uitgesproken over haar zoon tegen de POH. De POH komt ook bij de zoon voor controles. Hij heeft een CVA gehad en een drankprobleem.
