Betere samenwerking sociaal domein en ggz| Jeugd- en jongerenwerk: een tegenstrategie| Vluchtelingengezinnen tussen recht en praktijk| De kracht van Ad’ers én BMW’ers| Met studenten in gesprek over ethische dilemma’s
Wie worstelt met mentale problemen, kan vanaf 2025 een ‘verkennend gesprek' krijgen, vergoed vanuit het basispakket.
Domeinoverstijgend samenwerken staat al geruime tijd hoog op de agenda. Toch lukt het tot op heden onvoldoende om integraal werken in de ggz en het sociaal domein van de grond te krijgen. Gaat dat dankzij het Integraal Zorgakkoord (2022) nu dan eindelijk gebeuren?
Vluchtelingen die zich willen herenigen met hun gezin, beroepen zich op een recht dat in de praktijk moeilijk afdwingbaar blijkt. De procedure heeft een zware impact op ouders en minderjarige vluchtelingen. Pascal DeBruyne laat zien hoe hulpverleners deze gezinnen met weinig handvatten zo goed mogelijk proberen te begeleiden.
‘Ik ben programmaleider onderzoek en ontwikkeling bij een welzijnsorganisatie en verantwoordelijk voor het onderzoek en de kennissynthese naar praktijk- en beleid. Een onderdeel van onze organisatie is het straathoekwerk: een outreachende basismethodiek van het sociaal werk'.
Het VPRO-programma 100 dagen in de vergeten wijk van Tim den Besten en Nicolaas Veul heeft een breed scala aan reacties opgeroepen onder de sociaal werkers en bewoners van de Laakwijk in Den Haag. Aan de ene kant is er waardering voor de belichting van het werk van sociaal werkers en de uitdagingen die burgers tegenkomen. Dat heeft ongetwijfeld bijgedragen aan een beter begrip en meer waardering voor sociaal werk binnen de samenleving.
Professionals met een Ad-diploma sociaal werk verrijken de professie en het werkveld. Organisaties die met zowel Ad'ers als bachelors werken, kunnen hun medewerkers beter op hun kwaliteiten inzetten. Dat zorgt voor een stimulerende en verbindende werkomgeving, aldus Carine Aalbers en Maritza Gerritsen.
Iedere sociaal werker kent ze wel: ouders die maar net het hoofd boven water kunnen houden door de pittige omstandigheden waarin ze verkeren.
Maaike Brunekreef is gespecialiseerd in geweld in afhankelijkheidsrelaties. In 2022 werd ze onderscheiden met de Van Danzig-penning, vanwege haar grote inzet voor de preventie en vroege signalering van kindermishandeling. ‘Kinderen voelen feilloos aan of een hulpverlener het aankan naar hen te luisteren.’
Vijftien jaar geleden kwam ik in contact met Cato, vanuit het team algemeen maatschappelijk werk waar ik toen werkte. Outreachend werken was ongebruikelijk.
Hieronder kun je Vakblad Sociaal Werk nr. 3-2024 lezen als een doorbladerbare pdf. Wil je de online artikelen liever als losse artikelen lezen dan kan dat natuurlijk ook. Om onderstaande pdf te kunnen bekijken, moet je ingelogd zijn.
De onrust giert door mijn lijf. Ik heb, zoals dat heet, de kriebels en dat heeft niets met de lente of de liefde te maken. Het is werk gerelateerd. Het komt doordat ik wat slimmer ben dan, pakweg, een jaar geleden.
De bedrijfsmaatschappelijk werker laveert tussen wat goed is voor de medewerker en wat goed is voor de organisatie. Meestal zijn die belangen goed samen te brengen, een enkele keer is dat moeilijker. Drie bedrijfsmaatschappelijk werkers vertellen over hun vak.
Het aanwenden van ervaringskennis in de ggz stagneert. Wil je als professional je ervaringskennis gebruiken, dan mag dat alleen binnen een specifiek kader. En dat is zonde, want deze kennis kan veel goeds opleveren voor cliënten, blijkt uit onderzoek.
Zes tot tien procent van alle Nederlanders heeft last van slapeloosheid, maar bij mensen met een psychiatrische problematiek ligt dat op ongeveer vijftig procent.
Het ontwikkelen van affectieve gevoelens voor een cliënt is voor professionals in het sociaal werk een beroepsrisico. Dus, zegt het college van toezicht, moet het taboe van dit onderwerp af. Dat ontslaat professionals niet van de verplichting in zo'n geval hun handelswijze te toetsen bij een collega en hun gevoelens te melden bij hun opdrachtgever. Ook moeten ze tijdig passende vervangende hulp zoeken voor hun cliënt.
Uit nieuwe cijfers blijkt dat de groep dak- en thuisloze mensen diverser en groter is dan werd gedacht. Ambitieus beleid moet dit probleem tegengaan, met onder meer een nadruk op dakloosheid als maatschappelijk vraagstuk in plaats van als individueel probleem. Maar er is ook geld nodig, zeggen de grote gemeenten.
Het sociaal werk zou goedkoper worden, was de hoop van gemeenten toen na de decentralisaties van 2015 massaal voor het aanbesteden van sociaal werk werd gekozen. Vaak beriepen gemeenten en soms ook de toenmalige minister zich op Europese wetgeving die aanbesteden noodzakelijk zou maken. Een merkwaardige fabel.
Hoe kunnen sociaal werkers de politiserende opdracht van sociaal werk mee vormgeven? Kun je wel van individuen verwachten dat zij politiseren? En welke rol is weggelegd voor sociaal werk-organisaties? Jan Naert en Hans Grymonprez dromen van een ‘tegenstrategie' in het jongerenwerk.
Om recht te doen aan de dynamische context van sociaalwerk-praktijken, zou onderzoek moeten aansluiten bij de ervaringswereld van belanghebbenden. Bijvoorbeeld door gebruik te maken van narratieve, interactieve, ontwerpgerichte of op de kunsten gebaseerde methoden en oog voor activering, ondersteuning, verbinding en participatie. Aan de HAN University of Applied Sciences wordt dit al in de praktijk gebracht.
