Timekeeper is een film die nog dagenlang door mijn hoofd spookte. Een jongen moet meedoen met een psychisch spel dat zijn vader bedacht heeft en waarin zijn moeder slachtoffer is. De aangrijpende film laat zien hoe schadelijk psychisch geweld binnen een gezin is.

Bij huiselijk geweld moeten professionals zicht verwerven op wat zich achter de voordeur afspeelt. Dat betekent: praten met alle gezinsleden, relevante feiten in kaart brengen en samen met andere professionals een volledig beeld van het geweld en de onderliggende patronen krijgen. Kijk naar de veiligheid van het gezin als geheel én naar de individuele veiligheid van iedereen afzonderlijk, zegt Nelleke Westerveld.

‘Dat valt mij nou van je tegen.' Hij zei het écht, mijn leidinggevende bij mijn eerste grote-mensenbaan. In de casusverdelingsvergadering werd mij gevraagd een man te begeleiden die zijn eigen dochter seksueel had misbruikt. Hij had zijn straf uitgezeten in de gevangenis en zijn therapie afgerond. De reclassering wilde hem overdragen aan het lokale veld.

‘Ik ben opgeleid als maatschappelijk werker en heb tot voor kort bij Veilig Thuis gewerkt. Er kwam daar een melding binnen van een tandarts.

Waar de adressen van de vroegere Blijf van mijn Lijf-huizen strikt geheim bleven, is de ruim tien jaar oude, door Blijf Groep ontwikkelde Oranje Huis-aanpak gericht op ‘openheid' en ‘zichtbaarheid'. ‘Veiligheid maak je samen, is onze overtuiging, en zichtbaarheid en openheid zijn daarvoor randvoorwaarden.'

De nieuwe zedenwet heeft als uitgangspunt dat seks altijd gewenst moet zijn. Dat werpt meteen vragen op over hoe vrij je bent in een ongelijke relatie. De context waarin de instemming wordt gegeven, is cruciaal. De politie ziet intussen al meer meldingen en aangiften van slachtoffers. Die zullen niet altijd tot een veroordeling leiden, maar de nieuwe wet kan wel in een mentaliteitsverandering resulteren.

Nadat het lange tijd achter de schermen verborgen bleef, wordt de politieke en maatschappelijke urgentie om de soms onzichtbare terreur door psychisch geweld aan de kaak te stellen eindelijk gevoeld. Hulpverleners hebben meer kennis nodig van het onderliggende geweldspatroon en de schadelijke gevolgen ervan, aldus Sietske Dijkstra.

Seksueel misbruik is, vooral wanneer het in families plaatsvindt, een onderwerp dat veel hulpverleners liever vermijden. Maar juist het bespreekbaar maken is essentieel om signalen te herkennen. Als hulpverlener kun je kinderen met psycho-educatie leren wat normaal is. je kunt slachtoffers helpen in te zien dat nieuwe verbindingen aangaan kan helpen bij hun hun herstel.

Hieronder kun je Vakblad Sociaal Werk nr. 1-2025 lezen als een doorbladerbare pdf. Wil je de online artikelen liever als losse artikelen lezen dan kan dat natuurlijk ook. Om onderstaande pdf te kunnen bekijken, moet je ingelogd zijn.

In onze sterk vergrijzende samenleving is mishandeling van ouderen een actueel onderwerp. Vaak is er daarbij sprake van ‘ontspoorde mantelzorg'. Slachtoffers vinden het vaak extra moeilijk om dit onderwerp met anderen te bespreken, omdat zij bang zijn daarmee een van hun schaarse contacten te verliezen.

Om de jeugdbescherming te verbeteren, experimenteren organisaties in proeftuinen met een andere manier van samenwerken met gezinnen. Dat lijkt veelbelovend: gezinsleden voelen zich gehoord en professionals zijn beter in staat om zorg op maat te bieden, omdat ze meer tijd hebben om met gezinnen te praten.

Op 30 januari van dit jaar werd duidelijk dat pleegzorg- en jeugdbescherming volledig hebben gefaald bij de bescherming van het 11-jarige meisje uit Vlaardingen.